Ik ben niet normaal. Wel wordt ik regelmatig in een situatie gebracht waarin ik moet doen waarin ik moet doen wat de meeste normale Nederlanders moeten doen: belastingaanslagen verwerken, indicatiestellingen begrijpen, PGB’s aanvragen. En ook al ben ik niet normaal en heb ik meer vaardigheden dan de meesten om daar mee om te gaan, het lukt lang niet altijd om de systemen naar mijn hand te zetten. Integendeel, zoals ik aan een klein voorbeeld kan laten zien. Maar dan toch vind ik dat boosheid geen oplossing is. Integendeel. Ik verwacht gewoon oplossingen.

Maar nu snap ik best dat het ingewikkeld is. Ik snap ook dat na alle mislukte ICT-projecten de regering huiverig is voor nieuwe projecten. Toch is dat nodig. We kunnen er niet omheen (laat alleen al het rapport van de Nationale Ombudsman over ‘Mijn Overheid’ tot je doordringen). Daarom hoop ik op het volgende: dat BZK verantwoordelijk wordt gemaakt voor het beschrijven van de levensloop van een ‘normaal’ mens (ik dus niet). Dat stap voor stap wordt uitgewerkt waar deze persoon doorheen gaat. Vervolgens gaan dan alle uitvoerende diensten en ZBO’s daar hun pakketjes met digitale dienstverlening aan hangen, mits goed getest. De overheid blijft toezichthouders, de overheid blijft helpen, maar de burger houdt de regie. Daar hoop ik op. Zo simpel.

Goed. Nu de lezer mijn tekstje heeft gelezen, kan hij of zij zich de 10 minuten van het filmpje besparen. Maar ik breng het wel een stukje leuker.